Afyon Masalları: Eşek Başı

Afyon Masalları: Eşek Başı

Bir varmış bir yokmuş. Bir kadının çocuğu olmuyormuş. Kapısının önünden de eşekler geçiyormuş. Bir gün kadın “Allah’ım bana bir çocuk ver de şu eşeğin başı kadar olsun.” demiş. Sonunda kadının bir çocuğu olmuş. Çocuk eşek başı gibiymiş. Bir gün eşek başı büyümüş. “Ai, ai” demiş. Annesi “Ne oluyorsun?” diye sormuş.

Bir tane hocanın üç tane kızı varmış. Eşek başı “Bana hocanın büyük kızına dünür gidin.” demiş. Annesi de “Oğlum sen eşek başısın. Sana kız vermezler.” demiş. “Verirler, gidin.” demiş. Gitmişler. Hoca da vermiş. Düğün yapmışlar, gelini getirmişler. Eşek başı geline “Yat kalk keyfine bak. Ben sabahtan gelirim.” demiş.

Öyle diye diye her gün koyup gidermiş. Sabah gelirmiş. Kız da annesigile koyup gitmiş. Bir daha gelmemiş. Gene eşek başı bir gün “ai, ai” diye anırmış. Annesi gene “N’oluyorsun?” diye sormuş. “Hocanın ortanca kızına dünür gidin.” demiş. Annesi de “Öteki durmadı. Bir de onu verirler mi?” demiş. Oğlan “Verirler, gidin.” demiş. Gitmişler. Hoca onu da vermiş. Düğün yapmışlar, gelini eve getirmişler. Eşek başı aynısını ona da yapmış. “Yat kalk, keyfine bak. Ben sabahtan gelirim.” demiş.

O kız da dayanamayıp annesigile koymuş gitmiş. Eşek başı bir gün yine anırmış. Annesi “Gene ne oldu?” demiş. “Hocanın küçük kızına dünür gidin.” demiş. Gitmişler. Onu da vermiş hoca. Kızı getirmişler eve. Eşek başı aynen ona da “Yat kalk keyfine bak. Ben sabahtan gelirim.” demiş. Bir gün sabahleyin gelmiş eşek başı. Kız da uyuyor gibi yapmış. Eşek başı tılsımını çıkarmış. Ocak yanıyormuş. Kız kalkmış, tılsımını ocağa atmış. Tılsım yanınca altın, bilezik, kolye olmuş. Eşek başı da bir delikanlı haline gelmiş.

Kızın annesi “Bizim kız hiç eve gelmedi, davet edelim.” demiş. Davet etmişler. Kız da oğlanı koluna takmış; bileziklerini, kolyelerini, yüzüklerini, incilerini takınmış. Gelmişler. Öteki kızlar da “O benim kocamdı.” diye söyleyivermişler. O da “Dursaydınız ve sabretseydiniz de sizin olsaydı. Ben bekledim, benim oldu.” deyip evine gitmişler. Mutlu mesut yaşamışlar.

Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Tuğçe Kaya tarafından İhsaniye-Gazlıgöl’de derlenmiştir.