Afyon Masalları: Keloğlan ile Üç Kız Kardeşi

Bir varmış bir yokmuş. Keloğlan ile üç kız kardeşi varmış. Bir gün bunlar ormana gitmişler. Akşam olmuş, hava kararmış ve bunlar ormanda kalmışlar. Yolu bilememişler. Sonra ormanda yürümeye başlamışlar. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler. Bir yere varmışlar. Bu yerde duman tütüyormuş. Bakmışlar ki bir de bir dağın başında ateş yanıyormuş. Bunlar kendi aralarında “Ateş yanan yere mi gidelim, duman tüten yere gidelim?” demişler. En sonunda Keloğlan “Ateş yanan yere gidelim.” demiş. Gitmişler. Bakmışlar ki, bir tane dev ateş yakmış, inim inim inliyormuş. Keloğlan hemen kızları saklamış. Deve göstermemiş. Dev kırdan, dağdan bal getirir, oraya yığarmış. Keloğlan ile kızlar balı yemişler. Dev de dağdan gelince “Burada insan eti kokuyor.” demiş. Keloğlan hemen evin çatısına çıkmış ve fare taklidi yapmaya başlamış. Tıkır tıkır etmiş. Dev de “Kimsen gel!” diye bağırmış. Keloğlan yine tıkır tıkır etmiş. Dev yine,

-Gel buraya çabuk, demiş. Keloğlan yine üç kere ses çıkarmış. Ertesi gün olmuş. Dev, Keloğlan’ı görmüş. Dev ona,

-Dün gece tıkır tıkır ses çıkaran sen miydin? Demiş. Keloğlan da “Bendim” demiş. Sonra Keloğlan deve yanında üç tane kız kardeşi olduğundan bahsetmiş. “Eğer onları yemezsen sana gösteririm.” demiş. Dev de,

-Tamam, yemem, demiş. Dev sonra tekrar kırlara gitmiş bal getirmeye. Dev gelince Keloğlan yine evin çatısına çıkmış. Tıkır tıkır etmiş. Dev sesi duymuş. “Keloğlan!” demiş. “Üç kızınan senden çıkartırım öfkemi. Çabuk aşağıya in.” demiş. Keloğlan inmemiş. Yine ses çıkarmış. Dev “Ben seni yakalarsam yiyeceğim.” demiş. Keloğlan da “Tamam ye. Ben bir dışarı çıkayım. Ondan sonra ye.” demiş. Keloğlan dışarıya çıkmış. Evin önünde kavak ağacı varmış. Çıkmış ağaca ve kavağın dalına oturmuş. Dev bir bakmış, Keloğlan kavak ağacının tepesinde oturmuş. “Üç kızınan senden çıkartırım öfkemi. İn aşağı.” demiş. Keloğlan inmemiş. Dev “Ben de senin yanına çıkarım.” demiş. Ama çıkamamış. Keloğlan deve “Tozları yığ. Üzerine çık. Sonra benim yanıma zıpla.” demiş. Dev de öyle yapmış. Ne kadar toz varsa ağacın dibine yığmış. Sonra üzerine çıkmış. Bir zıplamış, yuvarlanmış gitmiş. Dev kendinden geçmiş. Keloğlan üç kız kardeşini çağırmış. Devin altın küpleri varmış. Bunları devin hayvanlarına yükleyip köylerine dönmüşler. Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine…

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Betül Özdemir tarafından derlenmiştir.)