Ayı Masalı
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Üç kız kardeş varmış. Bir gün bu üç kız çıtıla (küçük odun) gitmiş. İkisi çıtılı etmiş. Geliyormuş. Birisi de orada bekleyip çorap örermiş. Sonradan bu kız da odun etmek için çıtıla girmiş. Kız çıtılı hazırlamış, omuzlamış ama kalkamamış. Kendi kendine kızcağız “Ben bunun üzerine taş mı koydum!” demiş. Ayı da “Evet, taş koydun” demiş. Ayı kızıl gümelesine (yuvasına) iletiyor (götürüyor). Gümeliye eletince burada evleniyorlar. Gel zaman git zaman bunların biri insan biri hayvan iki çocukları oluyor. Kızı, kardeşleri bir gün almaya geliyorlar ayının gümelesine. Fakat kız gitmek istemiyor. Ablaları onu davet ediyorlar. Ayı ve kız davete uyup çocukları da alıp geliyorlar. Geldikleri evin altında dam (ahır) varmış. Evdekiler sobayı yakıyor. Evdekiler “Gel enişte, mel enişte!” diyorlar. Ayı, sıcaktan bayılıp dama (ahıra) düşünce köpekler onu öldürür. Kız çok üzülmüş. “Aslanım, gümelim gümelim! Yağın balın çoktu, gamın kahrın yoktu!” diye ağlamış.