Düşünce

Düşünce

Gönlüme bu firkati koyan da sensin
Firkat derdine derman kılan da sensin

Bu kadar günahı taşımak âh ne güç!
İsyânıma beni pişman eden de sensin

Saldın beni kavgaya ve bu dünyaya
Kavgadan gönle sıklet veren de sensin

Elbet vardır senin bir muradın benden
Teşneyi muradına erdiren de sensin

“Yokluk” derler bir hazinen varmış senin
Vârı yoğa, yoğu vara kalbeden de sensin

Ne aklım erer bu mânâya ne fikrim
Beni bîçâre ve hayran kılan da sensin

Gönlümü sâfî kılmak mıdır murâdın
Âhir beni Mustafa’ya erdiren de sensin