En Güzel Afyon Manileri – 12

Öküz aldım eş değil
Paraları boş değil
Ağama gelin bulduk
O da bize eş değil
*
Ak bunarın kütüğü
Seller gelse götürü
Çifte yiğit yatıyor
Bir güzelden ötürü
*
Yeni cami direk ister
Eski damlar kürek ister
Damadı yuduk geliyoz
Birer tepsi börek ister
*
Karşıdan bir sürü geçti
Sayıverin kaçı geçti
Damat gelini görünce
Oğlanın da bağrı göçtü
*
Kavak senden uzun yok
Dallarında üzüm yok
Dokuz çocuklu olsam
Oğlan sende gözüm yok

*
Mendili yudum arıttım
Gül dalında kuruttum
Kız senin adın neyidi
Ben senin adın unuttum

Bahçelerde var kalem
Kalemi dörde bölem
Aman hocam dua et
Evlenenlere dönem
*
Vişne dalı yemyeşil
Altında kahve pişir
Her kahveyi içtikçe
Beni aklına düşür
*
Kekliğe bak kekliğe
Hemen kondu otluğa
Kız ben seni alırdım
Yazık olsun yokluğa
*
Kale kaleye bakar
Kaleden kızlar bakar
Delikanlılar dururken
İhtiyara kim bakar

Bahçede erik mi olur
Dibinde koruk mu olur
Ben yârimi kaybettim
Sorsam ayıp mı olur
*
Su gelir çayraklara
Kınalı parmaklara
Kurban olayım yârim
Bastığın topraklara
*
Tren gelir yel gibi
Dumanından bildirir
Kör olası ayrılık
Gelinleri öldürür
*
Esbap serdim sicime
Gül bağladım ucuna
Nazlı yâr mektup yazmaz
O da gitti gücüme

Şu derenin alıcı
Kınalı parmak ucu
Gelin olmayan kızın
Kabul olmaz orucu
*
Portakalın dilimi
Kim ağlatmış gülümü
Gülümü ağlatana
Mevla’m versin ölümü
*
Patlıcanın zağarı
Yaprağından ağarı
Sevdiğini almayan
Günden güne sararı
*
Yumurta kayganası
Ciğerinden yarası
Alcam dedin almadın
Alnı çatından vurulası
*
Kaleden iniş mi olur
Ham demir gümüş mü olur
Önden alacağım dedin
Sonradan dönüş mü olur

Sarı yazmam suya daldı
Dört ucu kurudu kaldı
Ben de seni alamadım
Muradım içimde kaldı
*
Hendekte kuru nane
Dökülür tane tane
Şu Afyon’un içinde
Varacağım bir tane
*
Duvardan para çıktı
Avcumda yara çıktı
On beşinde yâr sevdim
Yazısı kara çıktı
*
Tabakada toz bulunur
Söze göre söz bulunur
Hiç kayırma len oğlan
Sana göre kız bulunur
*
Çay benim çeşme benim
Derdimi deşme benim
Köylüler sana düşman
Ardıma düşme benim

Ak üzüm parmak gibi
Akıyor ırmak gibi
Beni yârdan ayıran
Devrilsin kavak gibi
*
Bahçelerden gök kelem
Ortasından dört bölem
Koyver Kemal yârimi
Biz de ellere dönem
*
Zeytin kara ben kara
Zeytine vermem para
Alacaksan Çerkez al
Köylüye dökme para
*
Altınım var el gibi
Takınamam el gibi
Yârime güveniyom
Kazanılmış mal gibi
*
Oyalı yazma başında
Oyaları kaşında
Yenile bir yâr sevdim
O da on beş yaşında

Bugün ayın onudur
Yüküm buğday unudur
Evliye gönül verme
Eve gider unudur
*
Evleri yedi adım
Ardıç dağı budadım
İstediğim olsun da
Koç kurbanlar adadım
*
Mendilim dalda kaldı
Gözlerim yolda kaldı
Gönül kapısı kilitli
Anahtar yolda kaldı
*
Çaydan hopladım geçtim
Fistanımı topladım geçtim
Mercanım almak değil
Ben seninle dalga geçtim
*
Trenin bacaları
Ders verir hocaları
Gençleri benim olsun
Hortlasın kocaları