Gecede Seni Anlamak

Gecede Seni Anlamak

Bu diyârın garip akşamlarında
Sesini andım derin denizlerin
Yüreğime dolan elemlerinde
Özlemini duydum nice yüzlerin

Sığmıyor içime o bir tek hece
Dağ gibi heybetli, dağ gibi yüce
Bir ben vardım uyanık bir de gece
Geceme ışıktı senin gözlerin

Düşündürür beni hep bir sızı
Götürür uzağa dalgalar bizi
Yürüyüp senle kaybetsem izi
Tâkâti var mıdır bilmem dizlerin

Büyüdün gecemde bir ay misâli
Duydun mu gönülde eski melâli
Anladım galiba bendeki hâli
Yüreğimden silinmiyor izlerin

Hangi deme dek sürer susuşların
Hep böyle mi kalır sevda kuşların
Aşinâsı çıktık o yokuşların
Anladın mı kıymetini düzlerin

Yâr, senin gibi geceler suskun
Semtime uğramaz sevdalar küskün
Gecede kalmışım ben böyle düşkün
Işığına hasretim gündüzlerin

Bırak istiğnayı da bir şey eyle
Firkati ihtiyar ettin n’oldu böyle
Bir şey diyeceksen usulca söyle
İçimde sızıdır senin sözlerin

Baharlar eskidi kaç yıl bu yerde
Dermân olmadı içimdeki derde
Bir sararmış yaprak gibi defterde
Hatırası kaldı geçen güzlerin