Gözlerinden Anladım

Gözlerinden Anladım

Ankara’da, Millî Kütüphane’den çıkmıştım. Cemal Kurnaz hocamla görüşecektik. Hocam beni aradı. Gazi Üniversitesi Rektörlüğü’nün önünde beni beklediğini söyledi. Durağa henüz geçmiştim. Otobüs ne zaman gelir, bilmiyordum. Beni bir telaş bürüdü. Hocamı bekletmeyi hiç istemiyordum. O sırada yanımdan hızlıca bir taksi geçti ve biraz ileride durdu. Ben de taksiye doğru koştum. Hemen arabaya bindim ve adresi söyledim. Taksici abi “Senin taksi beklediğini gözlerinden anladım!” dedi. Çok memnun olmuştum. Memnuniyetimi de sözlerimle ifade ettim. Üniversiteye geldim. Hocam rektörlüğün önünde bir bankta oturmuştu. Yanına geldiğimde “Çabuk geldin!” dedi. Durumu ve taksicinin sözlerini anlattım. Hoca “Hepimiz bir ana bilgisayara bağlıyız!” dedi ve o gün ihtiyaç hissedildiğinde isteklerimizin bir yerde duyulduğunu anlattı. Bu durum ve hocamın sözleri, benim için evrende hiç de yalnız olmadığımızı öğreten güzel bir ders olmuştu.