Kaçırma Gözlerini

Kaçırma Gözlerini

Gözlerimi kaçırmıyorum senden. İşte ben buyum… Sevinçlerim, kırgınlıklarım, hüzünlerim, günahım, sevâbım… Hepsi bu… Bir bakışta toplanmışsa bütün hislerim işte bu benim. Saklamaya gerek yok. Düşe kalka geldim buraya. Ne vâdilerden ne çöllerden geçerek… Günâhımı kabullenmiş pişmanlıklar biriktirdim. Sevaba koşan ümitler… Hepsi gözlerimde. Bak uzun uzun. Lütfen gözlerini kaçırma benden. Ben de seni tanıyayım. Hiçbir şey söylemene gerek yok. Bütün hayâl kırıklıklarını, sevinçlerini görebiliyorum orada. İşte böyle. Biz buyuz.

Her şey gizlenebilir. Her şeyi saklayabilirsin. Fakat gözlerindeki mânayı asla gizleyemezsin. Epey incinmişsin. Üzülmüş ve yorulmuşsun. Yaşamın gelgitleri elinde biraz hırpalanmışsın. Gerçeğe koşuyorum diye hayallere sarılmışsın belli… Sonra kabullenmişsin her şeyi. Ben de öyleyim. Senden hiç de farklı değilim. Bak gözlerime. Bir sürü hüzünler, sevinçler var orada. Nasıl da buluşuyoruz, nasıl da kaynaşıyoruz değil mi… Yaşadığım şeyleri senden kaçırmıyorum asla. İstesem de yapamam ki zaten… Ben buradayım, yani gözlerimde. İçine düştüğüm gazap hâllerimin, beni perişan eden öfkemin tatlı azabını duy gözlerimde. Kırdığım kalplerin cam kırıklarını… İçimdeki alevin korunu hisset bakışlarımda. Dünyayı bir alev topuna döndürecek ihtiraslarımı gör. Bir çaresiz kimse için akıttığım gözyaşlarımı izle. Elimin uzanamadığı yerlerde acı çeken kimseler için gözlerime sinmiş perişanlığımı hisset. Bir köpeğe, bir kediye sarılırken duyduğum sevinci… Bir yavruyu sararken kollarımla beni yakıp kavuran hasretimi… Ve sonra dağ gibi yığılmış günahımı… Hepsini gör gözlerimde.

İşte bu benim. Sonuna kadar ben, dibine kadar ben… İçim cehennemleri kıskandıracak kadar sıcak… Fakat ümitlerim cennetleri solduracak kadar taze… Hepsini izle gözlerimde.

Kaç gökyüzünü sindirdim bakışlarıma söyleyemem fakat bu semâlara, bu arza, bu varlığa sığamıyorum. Anlarsın gözlerimden. Varlık deyince içime darlık çöküyor. Oku işte bunları gözlerimden. Neden beni kelimelere mahkûm ediyorsun. Neden ille de fânîye mecbursun. Gözlerimin söylediğini sana hangi kitap anlatabilir. Sen ebedî bir şeysin. Bunu görüyorum gözlerinde. Sana burada daha neler söylemek isterdim… Âh… Diyemiyorum… Gözlerimden oku her şeyi… Sen de kaçırma onları lütfen. Bak uzun uzun… İşte bu sensin. İşte bu benim.