Yasin Şen ”Köyde Zaman”

Yasin Şen ”Köyde Zaman”

Yemyeşil tepeyi basmış bir duman
Vakitler eskimiş köhnemiş zaman
İnsanlar kalmaz burda hey aman
Söyleme artık talihim pek yaman
Gidenler gitti köyler garip kaldı
Burda firkat çoktan velvele saldı

Bir ıhlamur içimi her muhabbet
Bu düşünce, bu arzu ve bu niyet
Kuşatırken seni bu samimiyet
İç çayını her yudumda bir şükret
Tavşankanı sözlerle âna uyan
Durma! Sımsıcak sevgilere boyan

Bir papatya gibi titrerse için
Güneşe şarkılar söylerse için
Göğe neşideler salarsa için
Ebedî bir hazla dolarsa için
Hayata karış kaçırma bu ânı
Bir anlıktır yaşamak heyecanı

Sükût yutarken beni, ses bir anlık
Mum ışığı gibi titrek karanlık
Ömür bir bahçedir hayal fidanlık
Duysa sesimi bir gün insanlık
Binlerce iz taşır yüzü zamanın
Tel tel olmuş hatırası her ânın

Bir öksürükle ânın hükmü bölünür
Bir ses gelir hatıralar silinir
Düşünce bulanır insan alınır
Zaman sarkaç gibi durmaz salınır
Bir masal gibi dökülür boşluğa
Düşer hatıralar bir bir taşlığa

Her şey geceleyin sanki bir olur
Zaman çekilir kuytuya sır olur
Eşya çıldırtır beni çığır olur
Hükmeder bana sanki emir olur
İnsaf et bendeki boşluğu çağır
Tâkâtim yok ister sus ister bağır

Yağmur sesi duydun mu pencerenden
Bu bir rahmettir alır seni senden
Hayata bir iz kalır her gelenden
Hesap sorulmaz geçenden gidenden
Yağmurda hayaller ıpıslak olur
Bulanmış gönüller durulur pak olur

Her oluş sakin, karışır hayata
Duramaz kararda geçer memâta
Köydedir haz insana, hayvanata
Erişir bir gün bu yolcu vuslata
Bıraksan köyde sonsuza özünü
Söyle kalmasın o bir çift sözünü

Şu kopkoyu sükût yutarken seni
Bir yazma oyası tutarken seni
Duygudan duyguya atarken seni
Bir ebedî hâle katarken seni
Gel şu sessiz boşluğa karış
Durma hiç! Sonsuz âlemlerle yarış